ചൂടാതെ പോയി നീ

ചൂടാതെ പോയി നീ 

നിനക്കായി ഞാൻ ചോര 

ചാരിച്ചുവപ്പിച്ചോരെൻ പനീർ പൂവുകൾ 

കാണാതെ പോയി നീ 

നിനക്കായി ഞാനെന്റെ 

പ്രാണെന്റെ പിന്നിൽ കുറിച്ചിട്ട വാക്കുകൾ 

ഒന്ന് തൊടാതെ പോയി 

വിരൽതുമ്പിനാലിന്നും 

നിനക്കായി തുടിക്കുമെൻ തന്ത്രികൾ 

അന്ധമാം സംവത്സരങ്ങൾക്കുമക്കരെ 

അന്തമെഴാത്തതാം ഓർമ്മകൾക്ക് അക്കരെ 

കുങ്കുമം തൊട്ടു വരുന്ന ശരത്ക്കാല  

സന്ധ്യയണിന്നു എനിക്ക് നീ ഓമലെ 

ദുഖമാണെങ്കിലും... ദുഖമാണെങ്കിലും...

നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള ദുഃഖം  എന്താനന്തമെനിക്കു നീ ഓമലേ 

എന്നുമെന്നും എന പാന പാത്രം നിറക്കട്ടെ 

നിൻ അസാനിധ്യം പകരുന്ന വേദന.

കവിത: ആനന്ദ ധാര, ബാലചന്ദ്രൻ ചുള്ളിക്കാട്